Autor: Paweł Mączewski

Nazywa się Kyle Craven i urodził się 10 sierpnia 1989 roku. Jego późniejsze zdjęcie, które miał poznać cały internet zostało zrobione do szkolnego albumu w 2006 roku w Archbishop Hoban High School w

mieście Akron (Ohio).

Jak wspomina sam Kyle, to była pierwsza fotografia, którą udało mu się pokątnie zeskanować, bo kiedy zobaczyła ją dyrektorka szkoły, nie zgodziła się na umieszczenie jej w albumie i kazała mu
powtórzyć sesję. Patrząc na minę i strój chłopaka stwierdziła, że robi on sobie jaja. Miała rację. Kyle był zgrywusem i uznał, że szkolne zdjęcia są doskonałym materiałem na żarty.

Fotografia trafiła do sieci 23 stycznia 2012 roku na Reddit za sprawą szkolnego kolegi Kyle’a - Iana Daviesa, który dodał do niej ironiczny podpis: „Takes driving test . . . gets first DUI” („Zdaje egzamin na prawo jazdy… zostaje złapany na pierwszym prowadzeniu pod wpływem”). Meme zdobywa mniej niż 5 reakcji.

Niedługo później zostaje uploadowana kolejna wersja tego mema, z podpisem „Tries to stealthily fart in class / shits” (chyba nie trzeba tego tłumaczyć xD). Tym razem post przykuwa znacznie większą uwagę i niedługo później format zaczyna żyć już własnym życiem.

Podobno Kyle spał, kiedy zadzwonił do niego telefon. Po drugiej stronie słuchawki był Ian, który powiedział: „Koleś, właśnie sprawiłem, że jesteś sławny w internecie”.

Różne wariacje mema z Kylem zaczną trafiać na serwisy 9gag, Pinterest, Buzzfeed, Funny or Die, FunnyJunk, Tumblr, aż w końcu na Facebook. Wszystkie będą miały wspólną cechę: będą opisywać pecha, czy też najgorszy możliwy zbieg okoliczności bohatera zdjęcia. Tak narodzi się Bad Luck Brian. Pechowy Brian.

Jak podaje strona knowyourmeme.com jednym z czynników popularności Bad Luck Briana — według Kyle’a — był fakt, że pozwolił tej modzie na mema z jego podobizną żyć własnym życiem, nie walczył z internetem, który „zawsze uderzy cię z dziesięciokrotną siłą”. Innymi słowy, była to sprawdzona strategia „dysnansiku” zastosowana w praktyce. Natomiast jedyne, co mu przeszkadza, to rasistowskie żarty dołączane do jego wizerunku. Co jest akurat totalnie zrozumiałe.

Można przy tym śmiało założyć, że innym czynnikiem sławy była potrzeba wizualnej identyfikacji w internecie konkretnych emocji, czy zachowań. W ten sam sposób działały/działają memy z dziewczyną z szalonym wzrokiem (Overly Attached Girlfriend) lub koleżką z czapeczką z daszkiem założoną na bok (Scumbag Steve).

Bad Luck Brian stał się na tyle popularny, że niedługo później zaczęły pojawiać się koszulki z jego podobizną do kupienia w odzieżowej sieciówce Hot Topic. Powstała też o nim krótka animacja, a Kyle wystąpił nawet w reklamie McDonald’s.

Podobnie jak miało to miejsce w naszej drugiej, radiowej serii „Z archiwum polskiego Jutuba” — Kyle stał się internetowym bohaterem z przypadku, tyle że zamiast filmiku nośnikiem jego sławy był meme.

Na końcu warto więc chyba jeszcze zapytać, czym właściwie jest mem (meme). W SJP znajdziemy dwie definicje tego hasła. Pierwsza brzmi: „w socjobiologii: jednostka informacji kulturowej”. Druga podaje natomiast, że mem to „chwytliwa informacja o charakterze humorystycznym, rozpowszechniona w internecie, zwykle w postaci filmiku, obrazka lub zdjęcia”.

Spokojnie mogę jednak znaleźć prostszą i krótszą (autorską) wersję: mem to sztuka.

Do zobaczenia w części drugiej Wielkiego archiwum MEMÓW.